Severim teknolojiyi benimse.

Yapmayın dedim,bakın dedim,dayanamıyorum dedim dinletemedim.Bu teknoloji tutkum da bir başka.Yeni yeni şeyler çıktıkça ve kendi eskilerimi gördükçe içim cız edip duruyor.Bu teknoloji mağazaları beni benden alır başka bir yere götürür.Öyle ki son çıkan buzdolaplarından,otomatik tartılara kadar,traş makinalarından,föndü setlerine kadar ne varsa inceler kurcalarım,bozar kaçarım falan.Derken en can alıcı noktaya -tabiki ses ve görüntü edevatları- geldiğimizde korktuğum başıma geldi ve kanım kıpırdadı.

1-)Benimki kocaman.
2-)Onun yüzünden ders yapamıyorum.(Bahane)
3-)Kafasına vurdum dün.Sanırım onu sevmiyorum artık.
4-)Değiştirmeliyim.Evet Cemil hadi yap bunu.

Önce evirdim çevirdim,sonra biraz okşadım ve parlaklığı gözümü aldı.Hemen yetkili kişiyi çağırıp hakkında bilgi edindikten sonra almaya karar verdim.Yerine taktım ve her şey hazır.Her şey daha net,daha canlı.LCD monitörüm hayırlı olsun.

Haa bir de unutmadan.İçimdeki asıl kıpırtının sebebi bu değil.Mutluluk.